Aşk mı yalan, ben mi
Yalnızlık mı yalan
Titreyen sesler terleyen avuç içleri de mi
Aşkın celladı mı tek gerçek
Oysa fışkırıyor taşın damarından hayat

Anlamsızlık bulutu çökmüş toprağa
Ve tohum çatlatıyor toprağı onca yüce gücüyle
Yürekler yaşayamıyor yürek suyu olmadan
Bir çocuk ağız dolusu kahkaha patlatıyor
Dağılıyor o kasvetli bulut
Bir baba akşam üstü sımsıcacık ekmeği ile giriyor evine
Vapurların siren sesleri dalıyor içeri pervazların arasından çakır keyifle


Sıradan öyküler yarattı sıradan kahramanlar
Her şey olanca aptallığı ile seyretmekte ülkemde
Öfke küpüne zarar keskin sirke
Çiçeklerin boynu bükük,asit yağmurları dilsiz, umarsız
Herkül iki dizi üstüne çökmüş,mahçup
İyi ki Prometeus var iy ki
İyi ki aşk var iyi ki,